PİYANOLU TRİO İÇİN YENİ MÜZİK

20 Şubat 2006 Pazartesi 20:00
İstanbul Fransız Kültür Merkezi Konser Salonu

Panel: Yeni Müzik Nedir?
Moderatör: Ahmet Altınel
Hasan Uçarsu, Turgut Pöğün, Özkan Manav, Mehmet Nemutlu

Besteciler:
Michael Ellison – Trio
Wolgang Amadeus Mozart

Trio Fem:
Keman – Eylem Arıca,
Viyolonsel – Yelda Özgen Öztürk
Piyano – Ebru Ayata

YAYLI KUARTET İÇİN YENİ MÜZİK

24 Şubat 2006 Cuma 18:30
İstanbul Fransız Kültür Merkezi Konser Salonu

Seminer: Wolfgang Rihm Üzerine – Michael Ellison

İlhan Usmanbaş – “Morton’a (Feldman) Göndermeler – Yaylı Dördül İçin” (1999)
Wolfgang Rihm – “String Quartet #12” (2000)
Mustafa Tınç – “Denizden Uzaklarda Ağıt…” (1998)
Onur Türkmen – “Dün Korkusu” (2006)

Saygun Kuartet
Nilay Karaduman
Ceren Gürsoy
Efdal Altun
Erman İmayhan
ve
Ayda Tunç
Elif Tarakçı
Ahmet Altınel
Dilbag Tokay

Michael Ellison 1969 New Jersey doğumlu olan Michael Ellison New England Conservatory, Tufts University, University of California’da kompozisyon eğitimi görmüş ve Santa Barbara Üniversitesinde doktorasını tamamlamıştır. William Kraft, WA Matheiu, Pieter van den Toorn, Janet Schmalfeldt ve Hintli vokal üstadı Pandit Pran Nath birlikte çalıştığı hocalardan bazılarıdır. “National Endowment for the Arts” tarafından “Borromeo Quartet” için kendisine bir eser ısmarlanmış ve bu eserin prömiyeri 2002 yılında Santa Barbara’da yapılmıştır. 1995 yılında prestijli “First Music 11” yarışmasında birincilik alan eserinin prömiyeri ise New York’un ünlü Carnegie Hall konser salonunda yapılmıştır. Aldığı diğer ödüller arasında New England Konservatuarı Beebe kuruluşu ödülü, Ojai festivali özel ödülü, Barlow Endowment ve ASCAP ödülleri sayılabilir. Eserleri Pittsburg New Music Ensemble, Berlin Saxophone Quartet, Froydis Ree Wekre ve Calgary Philharmonic tarafından seslendirilmiştir. 1997-98 yılları için aldığı Fulbright bursu ve ARIT ( Amerikan Türkiye Araştırmaları Enstitüsü)’nün yardımları ile 2000-2001 yılları arasında Türkiye’de klasik ve halk müzikleri üzerine kapsamlı bir alan araştırması yapmıştır.

İlhan Usmanbaş Türk besteci; Devlet Sanatçısı; Üniversite Öğretim üyesi, profesör. 1921’de İstanbul’da doğdu. Çocukken viyolosel öğrenmeye başladı; Galatasaray Lisesi’ndeyken Sezai Asal’dan viyolonsel dersleri aldı. Liseden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ndeyken İstanbul Belediye Konsevatuvarı’nda Sezai Asal’dan viyolonsel, Cemal Reşit Rey’den armoni dersleri aldı. 1942’de Ankara Devlet Konservatuvarı’na girdi; viyolonselde David Zirkin’in armoni, kontrapunt ve kompozisyonda Ferit Alnar’ın ve daha sonra Adnan Saygun’un öğrencisi oldu. 1948’de Kompozisyon Bölümü İleri Dönem mezunu olduktan sonra aynı kurumda görev aldı ve yıllardır içinde sırasıyla solfej, armoni, form bilgisi, müzik tarihi ve kompozisyon dersleri verdi. 1964’te aynı okulda müdürlük yaptı. 1974 ile 1999 yılları arasında ve YÖK yasası ile Mimar Sinan Üniversitesi’ne bağlanmış olan bu kurumda Kompozisyon Ana Sanat Dalı başkanı oldu, Kompozisyon ve Çağdaş Müzikler dersi verdi, Yüksek Lisans ve Sanatta Yeterlilik öğrencilerine danışmanlık yaptı ve ders verdi. 1999 yılında bu görevden ayrıldı. Usmanbaş halen İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde, İstanbul Teknik Üniversitesi MİAM’da ve İstanbul Üniversitesi Devlet Konsevatuvarı’nda öğretim üyesidir(2005); opera sanatçısı ve şan pedagogu Atıfet Usmanbaş ile evlidir. UNESCO ve Rockafeller Vakfı aracılığıyla iki kez ABD’ye, yarışma jüri üyesi olarak Rusya ve Polonya’ya, eserlerini yönetmek üzere İsviçre ve Hollanda’ya, kongre ve festivallere katılmak üzere İtalya, Japonya, Fransa, ABD’ye davet edilmiş, Dışişleri ve Kültür Bakanlıkları’nın resmi kültür ilişkileri çerçevesinde SSCB, Mısır, Tunus, Romanya, Bulgaristan ve Almanya’ya görevli olarak gitmiştir. İlhan Usmanbaş 1954’te Yaylı Dördül 47’si ile Fromm Müzik Ödülü (Chicago, ABD), 1958’de Koussewitzky Ödülü (Tanglewood, ABD), 1967’de Wieniawsky Ödülü (Ponzan, Polonya), 1969’da Bale Müziği Ödülü (Cenevre, İsviçre) gibi ödüller almış, 1971’de kendisine Devlet Sanatçısı ünvanı verilmiştir. Usmanbaş Sevda-Cenap And Müzik Vakfı Altın Madalyası ile Boğaziçi Üniversitesi Fahri doktorasının sahibidir. Umanbaş’ın eserleri arasında üç senfoni, senfonik bölümler, konçertolar, yaylı ve üfleme dördülleri, piyano için büyüklü küçüklü parçalar, şan-piyano, şan ve çalgı toplulukları için müzikler, sahne müzikleri, baleler, solo çalgılar müzikler bulunmaktadır. Eserlerinden bazıları ABD ve Avrupa’daki yayınevleri tarafından LP ve CD olarak yayınlanmış ve notaları basılmıştır. Müzik teorisi üzerine telif ve çeviri kitapları yanında çeşitli dergilerde yayınlanmış yazıları, eğitim şuralarında, müzik ve kültür panellerinde sunulmuş bildirileri bulunmaktadır. Usmanbaş, Ankara Radyosu’nda “Çağdaş Müzik”, İstanbul Radyosu’nda “Çağlar Boyu Müzik” adlı yaklaşık yüzer hafta süren iki büyük program yayınlamıştır. İlhan Umanbaş hakkında Evin İlyasoğlu’nun yazdığı Sevda-Cenap And Vakfı Yayınları’nda çıkmış olan “İlhan Usmanbaş’a Armağan” adlı kitapla Yapı Kredi Yayınları’nda yayınlanmış olan “İlhan Usmanbaş/Ölümsüz Deniz Taşlarıydı” adında iki kitap yanında eserlerini ele alan bazı yüksek lisans ve doktora tezleri vardır.

Wolfgang Rihm Beste yapmaya 11 yaşında başladi. 1968 yılında Eugene Velte’nin öğrencisi olarak State Hochschule für Musik in Karlsruhe’de eğitimine başladı. Wolfgang Fortner ve Humphrey Searle ile modern kompozisyon üzerine kurslara katıldı. 1972 yılında konservatuardan mezun oldu. Karlheinz Stockhausen ile bağımsız çalışmaya devam ederken, besteci Klaus Huber ve müzikolog Hans Heinrich Eggebrecht ile derslere katıldı. 1973’ten 1978’e kadar Hochschule für Musik in Karlsruhe’nin üyesiydi. 1978’de Darmstadt festival kurslarında eğitmenlik yaptı. 1979 yılında Hamburg’da sahnelenen Faust und Yorick (1976) ve Jakob Lenz (1977-78) operalarını besteledi. The Hamburg City Prize, The Berlin Arts Prize, The Darmstadt Kranichsteiner Music Prize, Freiburg City Reinhold Schneider Prize ve The German Prix de Rome ile tanındı. 1985 yılında Karlsruhe’de professör oldu. Hamlet-Machine (1983-86) operası ile 1986’da Rolf Lieberman ödülünü, 1997’de müzikal kompozisyon dalında Prince Pierre of Monaco ödülünü, 1998’de Johann Wolfgang von Goethe Vakfı’nın The Jacob Burckhardt ödülünü kazandı. Bestecinin Oedipus (1986-87),  Die Eroberung von Mexico (1987-91), Andere Schatten (1985), Séraphim (1994) gibi eserleri mevcuttur.

Mustafa Tınç, 1976 yılında İstanbul’da doğumlu. Akademik müzik çalışmalarına 1994 yılında Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi Teori-Kompozisyon bölümüne kabul edilmesi ile başladı burada Bujor Hoinic, Doç. Dr. Işın Metin, Prof. Dr. Gövher Hüseyinova, Doç. Dr. Naile Mehtihanova, Prof. Dr. Çetin Işıközlü, Yrd. Doç. Hande Dalkılıç, Sureyya Agasleva, Janos Sportz gibi isimlerle çalıştı. 1998 yılında Dimitri Shostakovich’in kompozisyon sınıfı öğrencisi Azerbaycan devlet sanatçısı Aydın Azimov ile çalışmak üzere Bakü’ye gitti. 2000 yılında Bilkent Üniversitesi’nden mezun olup İstanbul Teknik Üniversitesi Müzik İleri Araştırmalar Merkezi’nde Ses Mühendisliği yüksek lisans programına başladı. Burada Dr. Pieter Snapper, Dr. Fernando Benedon, Marc Wingate ve Dr. Paul Whitehead ile çalıştıktan sonra 2003 yılında mezun oldu. Tınç’ın farklı akustik enstrümanlar için yazmış olduğu eserleri çeşitli gruplar tarafından seslendirilmektedir. Sanatçı, İstanbul Yeditepe Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Yönetimi bölümünde öğretim üyeliği yapmaktadır.

Onur Türkmen Eskişehir doğumlu. 1990 yılında İTÜ’de Çevre Mühendisliği okumak üzere İstanbul’a geldi. 1995 yılında Boston’a, Berklee College of Music’te Caz Kompozisyonu okumaya gitti. 1998 yılında mezun olduktan sonra iki yıl boyunca Boston’da kalıp, gitarist ve besteci olarak çeşitli gruplarda çalıştı. Türkiye’ye döndüğünde Türk müziği teorisi üzerine Nermin Kaygusuz, ney üzerine Yavuz Yekta’dan dersler aldı. Perdeleri Türk müziğinin 24 seslik sistemine göre adapte edilmiş özgün bir gitar modeli tasarladı. Bu gitarıyla verdiği konserler arasında New York Blue Note ve İstanbul Akbank Caz Festivali’de bulunmaktadır. 2001’de İTÜ-Miam’da kompozisyon üzerine yüksek lisans yapmaya başlayan Türkmen, Ken Walicki, Kamran İnce, Pieter Snapper ile kompozisyon, Mark Lindley ve Michael Ellison ile teori çalıştı. Hala aynı kurumda İlhan Usmanbaş ile kompozisyon üzerine doktora yapmaktadır. 2003 yılından beri Robert Reigle ve Şenol Küçükyıldırım ile birlikte yaptığı çalışmalar ile serbest doğaçlama üzerine yoğunlaşmıştır. Bugüne dek birlikte konser verdiği, albüm çalışması yaptığı müzisyenler arasında Bob Brookmeyer, Aydın Esen, Okay Temiz, Tim Hodgkinson, Kâni Karaca, Tiger Okoshi ve Yolga Yayalar bulunmaktadır. Onur Türkmen bu yıl beste çalışmalarının yanı sıra, Ozan Baysal ile birlikte yazmakta olduğu “Modal designs for guitar in just intonation” isimli kitap üzerinde çalışmaktadır.

Ahmet Altınel Müzik öğrenimini İ.Ü. Devlet Konservatuarı keman, M.S.Ü. Devlet Konservatuarı kompozisyon ve Almanya’da Detmold Musikhochschule viyola bölümlerinde yaptı. Halen Akbank ve İstanbul oda orkestralarında viyola çalmakta ve M.S.Ü. Devlet Konservatuarı kompozisyon bölümünde ders vermektedir. İ.T.Ü. MİAM’da doktora çalışmalarını sürdürmektedir.

Efdal Altun 1970 doğumlu. Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuarı Viyola Bölümü mezunudur. İTÜ Türk Müziği Devlet Konservatuarı’nda öğretim görevlisi. Halen İTÜ Oda Orkestrası, Miam Oda Orkestrası ve Borusan Orkestrası’nda görev yapmaktadır.

Ceren Gürsoy Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı Keman Bölümü mezunudur. Halen İstanbul Devlet Opera ve Balesi Orkestrası’nda çalışmaktadır.

Erman İmayhan 1994’te MSÜ Devlet Konservatuarı’nda Prof. Reşit Erzin’le viyolonsel eğitimine başlayan Erman İmayhan’ın, 1999’da ANAÇEV’in “Genç Yorumcular Yarışması”nda üçüncülük; Grup Triolog’la 2000’de Çorum’da katıldığı “Genç Yorumcular Oda Müziği Yarışması”nda ikincilik ödülleri bulunmaktadır. İmayhan halen MSÜDK’da Prof. Reşit Erzin’le Yüksek Lisans eğitimini sürdürmektedir.

Nilay Karaduman 1979’da doğumlu. MSÜ Devlet Konservatuarı’na girerek Gülden Turalı’yla keman çalışmalarına başladı. 1992’de Doç. Nuri İyicil’in öğrencisi oldu. Lukas David’in İstanbul’daki kurslarına katıldı. CRR Konser Salonu 2. Uluslararası Gençlik Festivali kapsamında Vieuxtemps’in 5. Keman Konçertosu’nu çaldı. 1997’de Selanik’te yapılan Akdeniz Müzik Okulları Festivali’ne katıldı.

Dilbağ Toktay Viyolonsel eğitimine, çalışmalarını halen sürdürdüğü Prof. Reşit Erzin ile, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda başladı. Alexander Rudin, Mikhail Khomitzer ve Niels Ullner’ın  yaz kurslarına katıldı. İstanbul Müzik Festivali Genç Solistler Dizisi ve Cemal Reşit Rey Konser Salonu Gençlik Festivali Genç Yetenekler Dizisi’nde resital ve oda müziği konserleri verdi. Emine Serdaroğlu ile 1998 yılında kurdukları viyolonsel & piyano ikilisiyle; İstanbul’un çeşitli konser salonlarında, 8. Uluslararası Eskişehir Sanat ve Müzik Festivali, 2. Kars Kültür ve Sanat Festivali’nde, yurt dışında da İsveç, Almanya, Fransa ve KKTC’de resitaller verdi. 2005 yılında Almaya’da Oda Müziği Akademisi’ne katıldı. Aynı yıl Almanya’da orkestra eşliğinde P. Trein’in eserinin ilk kez seslendirdi. Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı’nda sanatta yeterlilik (Doktora) programına devam eden Dilbağ Tokay, aynı konservatuarda araştırma görevlisi olarak çalışmaktadır.

Ayda Tunç Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı Keman Bölümü Mezunu. Akbank Oda Orkestrası ile çalışmaktadır.

Nilgün Yüksel 1980’de doğumlu. 8 yaşında MSÜ Devlet Konservatuarı’nda Gülden Turalı’yla keman eğitimine başladı; daha sonra İÜ Devlet Konservatuarı’nda Venyamin Varşavski ile çalıştı. 2000 yılında İstanbul Kültür Üniversitesi tarafından yapılan bir yarışmada “Türk Eserlerini En İyi Yorumlama” ödülü kazanmıştır. Saphir Trio ve Akropolis Kuartet’te yer alan sanatçı halen Akbank Oda Orkestrası’nda 2. keman olarak görev yapmaktadır.

YENİ ELEKTRONİK MÜZİK

25 Mart 2006 Cuma 18:30
İstanbul Fransız Kültür Merkezi Konser Salonu

Seminer: Besteci Elektroniğe Kulak Veriyor: Nereye Gidiyoruz? – Meliha Doğuduyal

Meliha Doğuduyal – “Suda Ayak İzleri”
Cenker Kökten – “Impromptu”
Gökhan Goralı – “rm –rf”
Pieter Snapper – “ HyperV”
Selçuk Artut – “noise TV”
Reuben de Lautour – “Autoplay”
Ahmet Altınel – “Saydam İkiz”
Tuna Pase – “Artificial Gyil”
Özdemir Dereli – “Kedi Ham”
Mehmet Can Özer – “Buz Mağarasında”

Meliha Doğuduyal Müziğe beş yaşında İstanbul Belediye Konservatuarı’nda piyanoda başlamış, daha sonra da İstanbul Devlet Konservatuarı’na girip İlhan Usmanbaş’ ın kompozisyon öğrencisi olmuştur. Bu kurumdan 1980’de Piyano, 1986’da Kompozisyon diplomalarını almış, 1983’de de M.S.G.S. Üniversitesi’nden piyano dalında “Sanatta Yeterlilik” derecesini elde etmiştir. Ardından Hollanda Lahey Krallık Konservatuarı’nda, 1993’e dek sürdürdüğü master programı içinde Theo Loevendie ile bestecilik, Louis Andriessen ile müzik analizi çalışmıştır.
Sanatçı 1978-1983 yılları arasında İstanbul Belediye Konservatuarı’nda korepetitörlük yapmış; 1983-1996 boyunca M.S.G.S.Ü. Devlet Konservatuarı’nda piyano, solfej ve armoni dersleri vermiş; 1984-1991 yıllarında da İstanbul Devlet Tiyatrosu’nun çeşitli müzikallerinde konuk piyanist ve müzik direktörü olarak çalışmıştır. Hem besteci hem piyanist olarak solo ve oda müziği birlikteliğiyle yer aldığı uluslararası müzik festivallerinde, radyo ve televizyon programlarında çağdaş Türk bestecilerinin eserlerini tanıtıcı konserler vermiştir. 1997 ve 2001’deyapıtlarıyla “Paris Uluslararası Besteciler Rostrumu” na katılmış, 2004’de “17. Avrupa Müzik Okulları Sempozyumu” nda besteci-eğitmen olarak yer almıştır. Kendisinin ayrıca yurtiçi-yurtdışı çeşitli dergi ve gazetelerde yayınlanmış müzik üstüne yazıları bulunmaktadır.
*Suda Ayak İzleri / Footprints on Water 2005
Arp ve elekteronik sesler için (Böyle bir bağdaşım Türkiye’de ilk defa deneniyor) “Geçmişi eski olan bu çalgının günümüz elektroniğinin getirdiği yeni ses olanaklarıyla birlikteliğinde, farklı tınılar oluşturması. Bu benim için sanki süregelen bir izi başka başka biçimlerde, yeni duyarlıklarla birlikte yeni başka izlere dönüştürmek oldu. Eserimin kurgusunu da her çalınışında bir başkalık duygusu yaşatacak biçimde oluşturdum. Aynen suda yürümek, kumsaldaki ayak izlerimize bakmak gibi. İstesek de basamayız aynı izlerimize tekrar.”
* İlk seslendirilişi

İpek Mine Altınel Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuarı’ndan Sevin Berk’in arp, İlhan Usmanbaş’ın kompozisyon sınıflarından mezun oldu. İsviçre’de Cenevre Konservatuarı’nda “perfectionnement” programını Catherine Eisenhoffer’in arp öğrencisi olarak tamamladı. MSGSÜ Devlet Konservatuarı Arp ve Teori Sanat Dallarında öğretim görevlisi olarak çalışmakta, birçok senfonik orkestrada çalmakta ve özellikle çağdaş müzik etkinliklerinde yer almaktadır.

Cenker Kökten 1980 Samsun doğumlu. Boğaziçi Üniversitesi Kimya Mühendisliği’nden mezun ve İTÜ MİAM’da Ses Mühendisliği master öğrencisi. 1995’te gitar çalarak ve dj’lik yaparak müzik hayatına başladı. Bilgisayarla müzik yapıyor ve Sakin’de bas gitar çalıyor. Bunun dışında çeşitli konser ve projelerde ses mühendisliği yapıyor.

Gökhan Goralı İTÜ Matematik Mühendisliği Bölümü’nü bitirdi. Yüksek lisansını Boğaziçi Üniversitesi Matematik Bölümü’nde tamamladı, aynı bölümde araştırma görevlisi olarak çalıştı. Üniversite döneminde çeşitli gruplarda gitar ve bas çaldı. Özgür doğaçlama ve elektronik müzik ile ilgilendi. Deneysel avangard proje daire 2: general gramofon (d2gg) ile çeşitli konserler, kayıtlar ve kısa film müzikleri yaptı.

Pieter Snapper Besteci ve ses mühendisi Pieter Snapper, lisans öğrenimini California Üniversitesi’nde, doktorasını ise Chicago Üniversitesi’nde tamamladı. Oberlin Konservatuarı’nda ve Michigan’daki Grand Valley State Üniversitesi’nde dersler verdi. 1994 yılında Raymond Hubbell Ödülü’ne ve 1989 yılında California Berkeley Üniversitesi’nin Eisner Ödülü’ne layık görüldü. Çeşitli makale ve besteleri yayımlanan Snapper’ın eserleri 20’ye yakın ülkede seslendirildi. Tonmayster olarak Chicago Senfoni Orkestrası, İrlanda Ulusal Senfoni Orkestrası, Cleveland Oda Orkestrası ve Beethovenhalle Orkestrası’nın yanı sıra Bonn Radyosu ve TRT ile çalıştı. Halen MİAM Stüdyoları’nda Kayıt Direktörü ve Baş Tonmayster olarak görev yapan Snapper, aynı zamanda bilgisayar müziği, kayıt ve miks teknikleri konularında ders veriyor.

Selçuk Artut 1999 yılında lisans derecesini Matematik alanında Koç Üniversitesi’nden aldı. Daha sonra 2005 yılında İngiltere’de Middlesex Üniversitesi’nde Sesnel Sanatlar üzerine yüksek lisansını tamamladı. Şu anda Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar ve Tasarımı Programı’nda tam zamanlı olarak ders vermektedir. Araştırma alanları Sesnel Sanatlar, Etkileşimli Tasarım ve Yeni Medya’dır. Akademik çalışmalarının yanı sıra profesyonel olarak müzikle uğraşmaktadır ve 1998 yılından bu yana Replikas  ile çalışmaktadır.

Reuben de Lautour Bestecilik ve video yapımının yanı sıra, sanat ve müzik  teknolojilerinin kültürel gelişimi ve etkileri üzerine yazılar yazan besteci, Yeni Zelanda’ da doğdu. Orada 1997’e kadar piyano ve kompozisyon eğitimi aldı. Princeton Üniversitesi’nde Paul Lansky, Steven Mackey ve Paul Koonce ile  doktora öğrencisi olarak enstrümantal ve elektroakustik kompozisyon çalıştı. 2003 sonbaharında İstanbul Teknik Üniversitesi Müzik İleri Araştırmalar Merkezi’nde müzik , video art, ses mühendisliği ve tasarımı dersleri vermeye başladı. Buna ek olarak Miam kayıt stüdyolarının yardımcı koordinatörlüğü görevine de devam etmektedir.
“Autoplay”Tourism, guitar and live video and electronics.

Tuna Pase Müziğe flüt, klarnet ve davul çalarak başlamış, İ.T.Ü müzikoloji, İ.T.Ü Miam’da  ethnomüzikoloji ve  Ses Mühendisliği dersleri almış 2006 Şubat’ta mezun olmuştur.  Halen müziğin birçok farklı dalına ilgisi devam etmekte ve İstanbul Bilgi Üniversitesi Müzik Bölümü’nde araştırma görevlisi olarak çalışmaktadır.
Artificial Gyil Ghana ve  Burkina Faso’da yaşayan Lobi ve Dagara’ların marimbayı andıran geleneksel çalgısı Gyil (okunuşu jili) , ateş üstünde asılı tutularak hazırlanmış 14 adet  ahşap tahtadan yapılmıştır. Parçam; geleneksel bir gyil parçası, loopları ve dış mekan seslerinin manipüle edilmesinden  meydana gelmiştir. Batı Afrika’da gyli  öteki dünyaya ve ruhlara seslenmek için bir iletişim aracı olarak kullanılır. Parçada gyli’i icra eden Amy Salsgiver’a teşekkür ederim.

Özdemir Dereli 1981 yılı İzmir doğumlu. lisans eğitimini İTÜ Ucak Mühendisligi Bölümü’nde yaptı. 2004 yılında İTÜ MIAM Ses Mühendisliği ve Dizaynı Bölümü’nde yüksek lisans eğitimine başladı; ve halen devam etmektedir.Ayrıca 1999 yılından  beri, ‘…sakin’ ile beraber müzik üretmektedir.
Kedi Ham Müziğin ruhani bir devinim olması, müzisyeni farklı tatmin olgularına iter. Bu bağlamda kedi ham; bilgisayarın renkli kuramında içten bir sinemadır benim için.

Mehmet Can Özer, 1981’de doğdu. Kendi kendine başladığı müzik çalışmalarına 1998 yılında Kabul edildiği Bilkent Üniversitesi Bestecilik Sanat Dalı’nda devam etti. Ardından Cenevre ve Zürih Konservatuarları’nda çalıştı. 1998 Halıcı-Midi ve 30.Uluslararası Bourges Elektroakustik Müzik Yarışmaları’nı (2003) kazandı. Başkent Üniversitesi’nde öğretim elemanı olarak görev yapmakta olan besteci çeşitli festivallere konuk olarak davet edilmekte, elektroakustik ve çalgısal eserleri Avrupa’nın çeşitli yerlerinde seslendirilmektedir.
Buz Mağarasında Piyano ve önceden hazırlanmış elektroakustik altyapı için. Ney: Kudsi Erguner, “Hu” albümünden, Kalan Müzik Piyano: Mehmet Can Özer İlk seslendirilişi 14 Ocak 2006, Zürih
“Buz Mağarasında”, kutuplardaki buz mağaralarının duysal tasviri değildir. Aslında içsel bir yolculuğu başlatabilecek bir müzik ya da çıkılacak keşif gezisindeki temel gereksinim olarak tasarlanmıştır. Yapısal ve kısmen tınısal olarak ilham kaynağını Mevlevi Ayinleri oluşturur. Devinim ve aşk kavramlarının iddiasız, sade bir biçimde yeniden ele alınması sonucunda ortaya çıkmıştır.
Sessel malzeme olarak sayısal ortamın pek çok olanağı, özellikle ses birleştireçlerinden (synthesizer) elde edilen sesler ve piyano kullanılmıştır. Piyanonun canlı kullanımında ise melodi hattının dışında farklı tınısal olanaklar- doğuşkan dizileri ve vurmalı çalgı amaçlı kullanımı- sağlaması dışında, tercih nedenlerinden biri de 18. yüzyılda Mevlevi Tekkelerine sokulmaya gayret edilen bir çalgı olmasıdır.
Y.E.’a ithafen…

SOLO ENSTRÜMANLAR İÇİN YENİ MÜZİK, YENİ ELEKTRONİK VE ELEKTRO-AKUSTİK MÜZİK

28 Nisan 2006 Cuma 18:30
İstanbul Fransız Kültür Merkezi Konser Salonu

Seminer: Mikrotonalite ve Ara Seslerin Estetiği-Tolga Yayalar

Kamran İnce – “MKG Variations” (Arranged for guitar by Lily Afshar and Kamran Ince)
Tolgahan Çoğulu (Klasik Gitar)
Gökhan Deneç, Robert Reigle – “For Robert”(CD eşliğinde)
Robert Reigle (Tenor Sax)
Eray Altınbüken – “Cendere” (Solo Keman için)
Aida Boydağ (Keman)
Oğuzcan Şehiraltı – “Solo Çello için Sonat”
Barış Güvenenler (Çello)
Murat Yakın – “Tantrum”
Burak Beşir (Flüt)
Reverie Falls on All – “Dead Isabella”
Can Karadoğan – “İstanbul 4711”
Başar Ünder – “Mikro-alem”
Umut Özbay – “Patiki”
Arda Ertem – “drum is now”

Tolga Yayalar 1973 yılında İstanbul’da doğdu. Galatasaray Lisesi’nden mezun olduktan sonra müzik eğitimi için 1994 yılında Boston’a gitti. Berklee College of Music’de Caz Besteciliği dalında lisansını 1999 yılında tamamladıktan sonra 2000 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Erol Üçer Müzik İleri Araştırmalar Merkezi’nde Kompozisyon alanında yüksek lisans programına başladı. Burada Dr. Pieter Snapper, Prof. Kamran İnce ve Prof. İlhan Usmanbaş ile çalıştıktan sonra 2003 yılında mezun oldu. Doktora öğrenimi için tekrar Boston’a giden Tolga Yayalar, halen çalışmalarına Julian Anderson’la  Harvard Üniversitesi’nde sürdürüyor. Yapıtlarını seslendiren grup ve müzisyenler arasında Alarm Will Sound, Yesaroun Duo, Cullithumpian Consort, İstanbul New Music Ensemble, Cihat Aşkın, Benjamin Schwartz ve Samuel Solomon sayılabilir. Çalışmalarında, tempere sistemin armonik ve sonik sınırlarını aşmak için mikrotonaliteye ağırlık verir. Aynı zamanda müziğinde tınıyı merkeze yerleştirerek, sese içkin bütün özellikleri yapıtlarına yansıtmaya çalışır.

Kamran İnce 1960 yılında Montana’da Türk ve Amerikalı anne-babadan dünyaya gelmiştir. Doktora derecesini Eastman School of Music’den alan sanatçı, halen İTÜ Dr. Erol Üçer Müzik İleri Araştırmalar Merkezi’nde (MİAM) Eşbaşkan ve University of Memphis’te kompozisyon profesörü olarak görev yapmaktadır. Eserleri dünyanın önde gelen orkestraları tarafından seslendirilmekte olan İnce, Los Angeles Times gazetesi tarafından, “Modern müzikle bağlantısını koparmadan egzotik kalabilen nadir bir besteci” olarak nitelendirilmiştir. Senfoni orkestraları ve oda müziği grupları için olan çalışmaları yanında bale ve film müzikleri de bestelemiştir. Sayısız ödülleri arasında Prix de Rome, Guggenheim ve Lili Boulanger ödülleri sayılabilir. Waves of Talya adlı eseri Chamber Music Magazine tarafından, “20. yüzyılın en iyi oda müziği eserleri” listesinde yer almıştır. İnce’nin diğer önemli eserleri arasında ‘2. Senfoni (Fall of Constantinople)’, ‘Flight Box’, ‘Istathenople’, 2003 İstanbul bombalamalarında kaybedilenler anısına yazdığı ‘Requiem Without Words’ ve Galatasaray’ın 100. yıldönümü için ısmarlanan ‘5. Senfoni (“Galatasaray”)’ bulunmaktadır.

Tolgahan Çoğulu 1978 yılında Ankara’da doğdu. Klasik gitar eğitimine 12 yaşında başladı. 1996 yılında Boğaziçi Üniversitesi İşletme Bölümüne girdi. 1996-2001 yılları arasında Boğaziçi Üniversitesi Folklor Kulübü’nde Ayhan Akkaya ile flamenko ve klasik gitar eğitimini sürdürdü ve birçok konser verdi. 2001 yılında İTÜ MİAM’da Klasik Gitar Yüksek Lisans programına kabul edildi. 2001-2006 yılları arasında burada Soner Egesel ve Bekir Küçükay ile çalışmalarını sürdürdü. 5. Lambesc Klasik Gitar Festivali ve 16. Estergon Klasik Gitar Festivallerinde masterclasslara katıldı ve bu festivallerin kapanış konserlerinde yer aldı. Ricardo Moyano, Elena Papandreau, Alex Garrobe, Marco Meloni, Maria Livia Sao Marcos, Lily Afshar ve Jorge Cardoso’nun masterclass’larına aktif olarak katıldı. Tolgahan Çoğulu halen İTÜ MİAM’da Doktora eğitimini sürdürmekte ve Araştırma Görevlisi olarak çalışmaktadır. Ayrıca Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu’nda (BGST) çalışmalarını sürdürmektedir.

Gökhan Deneç 1977’de İstanbul’da doğdu. Aynı zamanda Matematik Mühendisi olan besteci, ITU/MİAM Master programında Ses Tasarımı ve Mühendisliği okudu. Aynı zamanda Tenor Saksofoncu olan Deneç, Deneysel ve Elektro-Akustik müzik ile ilgilenmektedir.

Robert Reigle 1983 yılında Giacinto Scelsi’yi ziyaret etti ve New York, Yeni Gine, Tokyo ve İstanbul’da  Scelsi’nin  “Three Pieces for Saxophone” adlı eserlerinin premierini  yaptı. Scelsi analizleri üzerine makaleleri Saxophone Symposium ve Open Space Magazine’de yayınlandı. Robert Reigle şu anda İ.T.Ü MİAM’da etnomüzikoloji bölümünde ders vermektedir ve  Iancu Dumitrescu, Ana-Maria Avram, Onur Türkmen ve Şenol Küçükyıldırım gibi müzisyenlerle çalışmaktadır.

Eray Altınbüken 1975 İstanbul doğumlu Eray Altınbüken, Saint-Benoît Fransız Lisesi, Marmara Üni. İletişim Fk. Radyo-TV-Sinema Bölümü ve İTÜ-MİAM (Müzik İleri Araştırmalar Merkezi) Kompozisyon Bölümü Yüksek Lisans mezunu. Müziğe özel akordeon, blokflüt, piyano ve gitar dersleriyle başlayarak İstanbul Üni. Devlet Konservatuarı Klasik Gitar Bölümü’nde devam etti. Okul yılları boyunca çeşitli popüler müzik gruplarında elektrik gitar ve synthesizer çaldı, yanısıra stüdyo müzisyenliği yaptı. Bir süre TRT İstanbul TV Müzik Prog. Müdürlüğü’nde Yönetmen Yardımcısı olarak görev yapan Altınbüken daha sonra İTÜ-MİAM Kompozisyon Bölümü’nde Prof. Kamran İnce, Dr. Mark Wingate, Dr. Hasan Uçarsu ve Prof. İlhan Usmanbaş ile kompozisyon çalışarak Yüksek Lisansını tamamladı. Altınbüken MİAM’da Araştırma Görevlisi olarak akademik kadroya kabul edilmiştir ve halen İlhan Usmanbaş ile kompozisyon alanında Doktora çalışmalarına devam etmektedir. Yazdığı konser müziklerinin büyük bir kısmı çeşitli oda müzigi gruplarınca icra edilmiş bulunan bestecinin aynı zamanda ağırlıklı olarak TRT için yapılmış çok sayıda belgesel, çizgi film, kısa film ve program jeneriği müzikleri de bulunmaktadır.
Cendere (solo keman için)
Cendereye giren hep çabalar, ama bir adım yol gidemez. O kendine nefes alma fırsatı yaratmak, yaşamak için uğraştıkça cendere onu daha da acımasızca sıkıştırır. Zavallı sonunda yorgun düşer, insanın cendereden kendi çabasıyla çıkabileceğine dair inancını, umudunu yitirir. Kendi içine döner, derdine yanmaya başlar. Ağlar da ağlar, kalan son gücüyle de kendi kendini paralar. O çöktükce cendere bayram yapar, hatta arada bir gevşetir ki kurbanı hemen ölmesin diye; var ki bizim zavallı azıcık rahatladım sanıp umutlanıversin, hemen bin kat daha beter sıkmaya başlar sonra zalim. Çığlık attırır, acıyla inletir. Bu böyle devam eder, ta ki kurban nefes almaktan, yaşamaktan vazgeçene dek. Cendere, pes edeni meyve posası gibi bir kenara bırakır. Bırakır ki ölüp rahatlamasın, bu sefer de kenara atılmış bir posa olarak yenik, bitap yaşamanın ızdırabını çeksin; alem de bakıp ibret alsın, cenderenin önünde hizada dursun haddini bilsin, el etek öpsün diye…

Aida Boybağ Arnavutluk’un Berat kendinde doğan Aida Boydağ keman çalmaya yedi yaşında Ajet Xhindol Müzik Okulunda başladı.  Daha sonra Tiran Güzel Sanatlar Akademisine girdi.  Keman bölümünden 1996’da mezun oldu.  İlk resitalini 16 yaşında iken veren Boydağ, daha sonra Ulusal Keman Yarışmasında birinci oldu.  Ülkesindeki savaş nedeniyle ailesiyle birlikte 1997 yılında Türkiye’ye göç eden Aida Boydağ birçok orkestrada çaldı ve 2000 yılında İTÜ Dr. Erol Üçer Müzik İleri Araştırmalar Merkezi’nde Master çalışmalarına Doç. Dr. Cihat Aşkın ile başladı.  Hagai Shaham, Alexander Markov ve Igor Oistrakh master sınıflarına da katılan Boydağ, 2004 yılı Ocak ayında İTÜ-MİAM’dan başarıyla mezun oldu.  Kendisi halen Borusan Filarmoni Orkestrası üyesidir ve özel konser çalışmalarına devam etmektedir.

Oğuzcan Şehiraltı 1987 yılında İstanbul’da doğdu. 11 yaşında gitar çalmaya, 15 yaşında müzik teorisi ve kompozisyon çalışmaya, 17 yaşında piyano çalmaya başladı. 2005 yılında Kadıköy Anadolu Lisesi’nden mezun oldu. Aynı sene halen eğitimini sürdürmekte olduğu İstanbul Bilgi Üniversitesi Müzik Bölümü’ne birincilikle kabul edildi.
Solo Viyolonsel için Sonat Süre: ~ 10’

Barış Güvenenler 1976 yılında Söke’de doğdu. 1995 yılında 9 Eylül Üniversitesi Müzik Öğretmenliği bölümüne girdi. 20 yaşında viyolonsel çalmaya başladı. Sırasıyla Hüseyin Ünal, M. Hakan Sakar, Ümit İşgörür ve Reyent Bölükbaşı ile çalıştı. 1999 yılındaki mezuniyetinin ardından İTÜ MİAM Viyolonsel Bölümü’ne girdi. Okul kapsamında oda müziği ve doğaçlama topluluklarında yer aldı. Jiri Barta ve Andres Rodrigo Lopez’ in masterclass’larına da katılan Güvenenler, 2005 yılında MİAM’dan yüksek lisans derecesi ile mezun oldu.

Murat Yakın 1977 yılında Ankara’da doğdu. 1999’da Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nı kazanarak, burada Ertuğ Korkmaz’la armoni, kompozisyon ve kontrpuan çalıştı. 2003 yılında İTÜ-MİAM’da kompozisyon yüksek lisansına başladı. Halen burada Pieter Snapper ve Kamran İnce ile çalışmalarını sürdürmektedir.
Tantrum (solo flüt için) Tantrum, Türkçe’de “sinir krizi” anlamına gelmektedir. Bu çalışmada öncelikli amacım tahta nefesli enstrümanlara özgü multifonik çalma, çeyrek ton çalma gibi çağdaş teknikler ile uğraşmaktı. Uğraştım da… Ama uğraşmak işin kolay kısmıydı. İş icraya gelince, Burak Beşir’i bulmak tamamen şans oldu. O çalmayı kabul etmeseydi, bu parçanın o ilk icrası gerçekleşmeyecekti. Onun için bu parça Burak Beşir’e ithaf edilmiştir. Süre: ~ 4’ 30’’

Burak Beşir Lefkoşe doğumlu olan Beşir, müzik kariyerine Kuzey Kıbrıs Güzel Sanatlar Akademisinde başladı. Orta ve lisans eğitimini Ankara Devlet Konservatuarında KKTC Devlet bursuyla tamamlayan Beşir, burada Saki Şarıl ve Songül Seidel ile çalıştı. Yüksek Lisansını İskoçya Kraliyet Akademisi’nde David Nicholson’ La çalışarak tamamlamıştır. 2003 yılında İngiltere’de düzenlenen ‘İngiltere’nin Yılın Genç Konser Artisti’ yarışmasını kazanmıştır. Ardından birçok festivale ve etkinliklere davet edilmiştir.  Bunlardan bazıları; Wigmore Hall, Thornburry Müzik Festivali , Cuffley Concert Hall , Dundee Chamber Music Hall, Truro Müzik Festivali , Wales Müzik Festivali ve Kıbrıs’ta Bahar Festivalidir. Orkestra çalışmalarını halen Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası’nda 2003’ten beri ve İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nda da 2004’ten beri sürdürmektedir.

Reverie Falls on All, 2003 yılında Barkın Engin ve Burak Tamer tarafından kuruldu. Ses işleme üzerine kurulu doğaçlamalar, zaman içinde müzikal fikirlerin, içinde bulunulan anı simgeleyen “rastlantısal” seslerle birlikteliğinden doğan, çok açılımlı kompozisyonlara evrildiler.Grubun tamamlanan  ilk albümü “Clouds In Our Room”un  2006 yılında yayınlanması planlanmaktadır.
www.reveriefallsonall.com

Can Karadoğan 1975 yılında İstanbul’da doğdu. Müzikle uğraşmaya 13 yaşında klasik gitar çalarak başladı. İstanbul Alman Lisesi’nden 1994’te mezun olduktan sonra yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Elektronik ve Haberleşme Mühendisliği Bölümüne girdi. Burada okuduğu süre zarfında “Too Much” adlı rock projesinde basçı ve solist olarak müzik yazdı, icra etti ve yayınladı. 1998 yılında Hamburg’a gitti ve Hamburg-Harburg Teknik Üniversitesi’nde Bilgi İşlem ve Audio üzerine yüksek lisans derecesi aldı. Bu dönemde Prof. Dr. Udo Zölzer ve Prof. Dr. Albrecht Schneider ile beraber Londra’daki DAFX kongresi için “Analysis of Transient Musical Sounds with Auto-regressive Modelling” isimli makaleyi yayınladı. Hamburg’ta oturduğu 6 senede oradaki icra hocası Isis Chi Gambatte ile beraber şan çalışmalarına devam etti ve Hamburg’ta kurduğu, solistlik ve söz yazarlığı yaptığı “Juno & The Peacock” adlı alternatif rock-caz topluluğu ile “My Cruelest Twin” adlı mini albümü kaydetti. 2000 yılında aynı toplulukla katıldığı Bandnet Müzik Yarışmasında Kuzey Almanya ikinciliği kazandı. 2004 yılında İstanbul’a döndü. Can Karadoğan, İstanbul Teknik Üniversitesi Dr. Erol Üçer Müzik İleri Araştırmalar Merkezi (MİAM) ses mühendisliği ve tasarımı doktora programında eğitimini sürdürmekle ve burada araştırma görevlisi olarak çalışmaktadır.
Istanbul 4711  Süre : 3:33  Türü : Elektroakustik

Başar Ünder, 1984’te İstanbul’da doğdu. 2003’te elektronik müzikle ilgilenmeye başladı. 2002 yılında İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’ne girdi. 2006’da Ocak ayı süresince, UNESCO Aschberg Bursaries for Artists fonuyla, Institute Musique Electroacoustique de Bourges’da bulundu; dinleyeceğiniz “Mikro-alem” adlı parçayı orada besteledi. Parça, haziran ayında, IMEB’in düzenlediği Synthèse festivalinde çalınacaktır.

Umut Özbay – 1980 yılı Ankara doğumlu Umut Özbay, lisans eğitimini Galatasaray Üniversitesi İşletme bölümünde tamamladıktan sonra MİAM’da ses mühendisliği okumaya başlamıştır. Halen yüksek lisansa devam etmekte olup ses ve görüntü üzerine çalışmalar yapmaktadır.

Arda Ertem  “İşletme bölümünden mezun olduktan sonra Miam’da ses mühendisliği üzerine master’a başladım. 2 yıldır Change of Plans grubunda gitar çalıyorum. Bir taraftan da kendimce ‘elektronik’ parçalar yapıyorum. Drum is Now bunlarin sonuncusu. Tadini cikarin.”

MODERN MÜZİK TOPLULUĞU İÇİN YENİ MÜZİK

26 Mayıs 2006 Cuma20:00
İstanbul Fransız Kültür Merkezi Konser Salonu

Deniz Arat -” Pollen”
Hasan Uçarsu-  “Monolog”
Kamran İnce – “Waves of Talya”

Burak Beşir – Flüt
Ebru Mine Sonakın – Klarnet
Sertaç Çevikkol – Fagot
Nilay Karaduman Yağan – Keman
Jülide Canca Eke – Viyolonsel
Amy Salsgiver – Vurmalı Çalgılar
İpek Mine Altınel – Arp
Müge Hendekli – Piyano
Ahmet Altınel – Şef